Farewell Song เพราะความรักไม่มีที่ว่างสำหรับคนสามคน
Farewell Song หรือ Sayonara Kuchibiru โดยผู้กำกับ Akihiko Shiota (อากิฮิโกะ ชิโอตะ) และนักแสดงนำ Kadowaki Mugi (คาโดวากิ มุกิ), Narita Ryo (นาริตะ เรียว) และที่เราหลายคนคงคุ้นหน้าคุ้นตามากที่สุด คือ Komatsu Nana (โคมัตสึ นานะ) หรือ ‘นานะ’ จาก Tomorrow I Will Date With Yesterday’s You
Farewell Song เป็นเรื่องราวของวงดนตรีอินดี้วงหนึ่งชื่อ ‘HaruLeo (ฮารุเรโอะ)’ โดยฮารุ (คาโดวากิ มุกิ) เรโอะ (โคมัตสึ นานะ) และชิมะ (นาริตะ เรียว) ทั้งสามตัดสินใจออกทัวร์คอนเสิร์ตโดยมีนักร้องและดนตรีนำเป็นฮารุและเรโอะ พร้อมกับความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นในหัวใจของทั้งสามคน อาจคล้ายความสัมพันธ์แบบรักสามเศร้า แต่ก็ไม่เชิง ท้ายสุด ซึ่งเป็นตอนต้นของเรื่อง ทั้งสามตัดสินใจที่จะยุบวงและออกทัวร์เป็นครั้งสุดท้ายพร้อมกับความรู้สึกและความสัมพันธ์ที่ทับซ้อนกันในทั้งสามคน
ขณะรับชม พล็อตหนังจะมีการตัดฉากไปมาระหว่างอดีตกับปัจจุบัน ไปพร้อมๆ กับเรื่องราวความสัมพันธ์และความผูกพันของทั้งสามคนที่ผูกโยงกับเนื้อร้องของเพลง พูดไดว่า เรื่องนี้ เพลงเป็นหนึ่งในตัวขับเคลื่อนของเรื่องราวเลยก็ว่าได้ จะมีเพลงให้ฟังวนๆ ไปอยู่ทั้งเรื่อง ตัวพล็อตหนังก็มีความอินดี้พอๆ กับเพลงในเรื่อง
การถ่ายทำที่ออกมาก็เต็มไปด้วยภาพและมุมสวยๆ พร้อมการเคลื่อนไหวที่เป็นธรรมชาติ ด้วยบรรยากาศสบายๆ ในแบบญี่ปุ่น (ใครที่กำลังวางแผนเตรียมตัวไปเที่ยวญี่ปุ่น แต่ยังไม่ได้ไป อาจดูเรื่องนี้แก้ขัดไปก่อนก็ได้) เรียกว่า หนังเรื่องนี้ภาพสวย สดใส สว่าง และเป็นธรรมชาติ พร้อมเพลงประกอบที่ไพเราะ
สำหรับคนที่ติดตามนานะอยู่แล้ว เราจะได้เห็นมุมใหม่ๆ ของสาวน้อยคนนี้ ที่มาพร้อมลุคใหม่ที่ทิ้งคราบสาวหวานน่ารักเรียกน้ำตาอย่างเคย แต่เธอมาในลุคสาวผมสั้น สไตล์ทอมบอย เฟี้ยวฟ้าวกว่าใครทั้งหมดในเรื่อง (แถมยังจูบคนไปทั่ว) แต่ก็ยังคิดว่า เธอยังคงเป็นแม่เหล็กดึงดูดความสดใจของผู้ชมให้มองเธอก่อนได้เช่นเคย
ส่วนหนึ่ง หนังก็เหมือนเป็นการพาผู้ชมไปทัวร์ตามติดชีวิตวงดนตรีที่เริ่มมีความสัมพันธ์และคิดกันไปมากกว่าเพื่อน และมันก็นำมาซึ่งการตัดสินใจที่จะแยกวงกัน คล้ายๆ เหตุการณ์จริงที่เคยมีเกิดขึ้น และแฟนคลับวงดนตรีนั้น ก็ตามไปกรีดเป็นครั้งสุดท้าย พร้อมกับหวนนึกถึงความทรงจำในวันที่วงดนตรีเหล่านั้นเฟื่องฟู
แต่จริงๆ สำหรับบางคนที่มองหาความตื่นเต้นหรือความโรแมนติกแบบหนังรักเพียวๆ อาจดูแล้วเบื่อไปเลยก็ได้ เพราะมันไม่ใช้หนังรักแบบเพียวๆ แต่เป็นหนังที่ว่าด้วยเรื่องของความสัมพันธ์ที่อาจไม่ได้ถูกกล่าวถึงหรือแสดงออกแบบตรงไปตรงมาหรือมีความโรแมนติกมากมาย ซึ่งตรงนี้อาจต้องใช้สมาธิ ตั้งใจดู และทำความเข้าใจกับเนื้อเรื่องอยู่ไม่น้อย (คือมีคนที่ไปดูรอบสื่อฯ ด้วย นอนหลับอยู่ข้างๆ เลยค่า) และอีกเรื่องหนึ่ง คือ มันก็เหมือนเป็นการตามติดชีวิตวงดนตรีวงหนึ่งไปจนจบเรื่องแล้วฟังเพลงไปตลอดการรับชม แต่สำหรับใครอีกหลายคน คงจะเพลิดเพลินพอสมควรกับการฟังเพลงเพาะๆ และการถ่ายทำที่ค่อนข้างชิว พร้อมพล็อตเรื่องที่ให้ความรู้สึกธรรมดาและการถ่ายทำที่เป็นธรรมชาติ แต่มีเสน่ห์ เรียกได้ว่า เป็นหนึ่งในหนังชีวิตที่ดีเรื่องหนึ่งเลยล่ะ
มีฉากหนึ่ง เป็นฉากที่ขณะที่ตัวเอกกำลังจะร้องเพลง แล้วเล่าเรื่องชายคนหนึ่งที่อยู่ข้างทางที่เธอได้เจอมา ชายคนนั้นแต่งตัวเหมือนขอทานข้างถนน มีหนวดเครารุงรัง แถมเสื้อผ้าและเนื้อตัวยังดูสกปรก ถือป้ายมีข้อความเขียนเป็นภาษาญี่ปุ่น (เรียกว่า ถ้าอ่านภาษาญี่ปุ่นไม่ออก หรือตัวเอกไม่เล่าให้ฟัง ก็จะคิดว่าเป็นคนขอทานจรจัด) ป้ายนั้นเขียนว่า เขารับนวดในราคาแค่ 100 เยน แล้วตัวเอกก็แสดงความคิดเห็นของตัวเองต่อไปว่า มันแสดงถึงใครก็ตามที่สามารถจะเริ่มต้นใหม่ได้ทั้งนั้น และเธอเล่าอีกว่า มีผู้หญิงคนหนึ่ง ไปนั่งให้ชายคนนั้นนวดโดยไม่มีทีท่าที่จะกลัว ทั้งยังยิ้มแย้มอีกต่างหาก ผมประทับใจฉากนี้โดยส่วนตัวเลย เพราะในฉากนี้ มันบอกเราได้ว่า เราไม่ควรมองคนจากภายนอกเรื่องหนึ่ง การให้โอกาสคนที่ดูตกต่ำที่สุดเป็นเรื่องที่ดีมากกว่าที่จะไปรังเกียจเขา และโอกาสที่จะเริ่มต้นใหม่ก็เป็นของคนที่เริ่มต้นทำอะไรสักอย่างไม่ว่าจะอยู่ในสถานะไหนก็ตาม
สุดท้าย ขอยืมความคิดเห็นต่อหนังเรื่องนี้ของน้อง ‘แจนจัง’ ที่แสดงไว้ในรอบสื่อฯ ว่า “ดูจบแล้วสำหรับเราคิดว่า เรื่องอะไรที่มันทับถมซับซ้อนกันมากๆ จนแก้ไม่ได้ ก็คงมีแค่ตัดจบมัน หรือย้อนกลับไปที่จุดเริ่มต้นใหม่ อยู่ที่ว่าแบบไหนมันเจ็บน้อยกว่ากันมั้งคะ”
ขอให้คะแนนหนังเรื่องนี้ 7.5 คะแนน (เต็ม 10)เพราะเป็นหนังชีวิตที่ดีเข้าขั้น (แม้จะต้องตั้งใจดู) นักแสดงดี ภาพสวย บรรยากาศของภาพสบายๆ แบบญี่ปุ่น และเพลงเพราะ
ส่งท้ายภาพบรรยากาศงานรอบสื่อฯ ของภาพยนตร์เรื่อง Farewell Song ในวันที่ 10 กันยายน 2019 ที่ Paragon Cineplex พร้อมศิลปินมากมายที่มาร่วมงาน
About Author and Contributor
